Διχασμένη παρουσιάζεται η κοινή γνώμη της Ισλανδίας απέναντι στα σχέδια Κινέζου επενδυτή για μεγάλο οικο-τουριστικό πρότζεκτ. Και το ερώτημα είναι: Ανάπτυξη ή εκποίηση;
Σχεδόν τρία χρόνια μετά το βαρύ πλήγμα που δέχτηκε η βορειοατλαντική χώρα από την οικονομική κρίση, προσπαθεί να επαναφέρει τις ισορροπίες στο οικονομικό πεδίο. Οι επενδύσεις από το εξωτερικό ενδείκνυνται σε αυτές τις περιπτώσεις για εισροή κεφαλαίων και ανάπτυξη.
Το επενδυτικό οικο-τουριστικό πλάνο του Κινέζου επιχειρηματία Huang Nabo όμως δεν τυγχάνει τις πιο θερμής υποδοχής των Ισλανδών. Διαθέτει 100 εκατ. δολάρια για να δημιουργηθούν στα βορειοανατολικά της χώρας μεγάλες εγκαταστάσεις γκολφ και ξενοδοχειακές μονάδες. Αυτό το πρότζεκτ προβλέπει όμως και την αγορά μίας έκτασης 300 τ. χλμ. γης. Κάτι που κινεί τις υποψίες πολλών ότι πρόκειται για κάτι παραπάνω από μία συμφέρουσα επένδυση.
Μέχρι τώρα η Ισλανδία προσέλκυε επενδύσεις στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας, καθώς έδινε τη δυνατότητα άντλησης φτηνού ηλεκτρικού ρεύματος από τους καταρράκτες και της πλούσιες φυσικές ενεργειακές πηγές.
Ανησυχία για τις φυσικές πηγές ενέργειας
Μέχρι τώρα η Ισλανδία προσέλκυε επενδύσεις στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας«Θέλει ο Nabo να αγοράσει αυτήν την έκταση μόνο για να φτιάξει γήπεδα γκολφ και πολυτελείς σουίτες για τους τουρίστες, ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτό;», αναρωτιούνται τώρα πολλοί Ισλανδοί.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. «Νομίζω ότι είναι καλό για την οικονομία της Ισλανδίας, για τους ανθρώπους στα βορειοανατολικά να αυξήσουν τα εισοδήματά τους και ίσως το πρότζεκτ να προσελκύσει και τους ίδιους τους Ισλανδούς», λέει μία νεαρή Ισλανδή.
Αλλά και ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έκανε πέρσι διακοπές στην Κίνα συμφωνεί λέγοντας ότι «τώρα χρειαζόμαστε επενδύσεις». Μία γηραιότερη κυρία αντιτείνει όμως ότι «όταν πουλάει κάποιος μία τόσο μεγάλη έκταση σε κάποιον που διαθέτει μία εντελώς διαφορετική κουλτούρα, δεν μπορεί ποτέ να γνωρίζει τι θα κάνει με αυτή. Για αυτόν το λόγο ανησυχούν πολλοί Ισλανδοί».
Η έκταση, για την αγορά της οποίας έχουν ήδη υπογραφεί προ-συμβόλαια, περιλαμβάνει τον ποταμό Jokulsa, τα νερά του οποίου καταλήγουν στον καταρράκτη Dettifoss σχηματίζοντας ένα από ομορφότερα φυσικά τοπία στην Ισλανδία. Ο Κινέζος επενδυτής παραιτήθηκε των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των νερών για παραγωγή ενέργειας, αλλά μπορεί να εκμεταλλευτεί το νερό των πηγών. Κάποιοι υποθέτουν ότι ο Nabo στοχεύει στη δημιουργία ενός κινεζικού εμπορικού σταθμού στην Ισλανδία, δεδομένου ότι το λιώσιμο των πάγων στο Βόρειο Πόλο θα επιτρέψει σύντομα την θαλάσσια σύνδεση με την Κίνα.
Διαμάχη και στον κυβερνητικό συνασπισμό
«Όταν ένας ξένος επενδυτής θέλει να αγοράσει 300 τ. χλμ. γης, τότε πρέπει να σκεφτούμε εκ θεμελίων αν θέλουμε κάτι τέτοιο. Να διαθέσουμε πραγματικά με τέτοιο τρόπο τη χώρα μας προς πώληση;», αναρωτιέται Ögmundur Jónasson, υπουργός Εσωτερικών και μέλος του κόμματος των Αριστερών Πρασίνων. Την ίδια ώρα ο ισχυρότερος εταίρος του κυβερνητικού συνασπισμού, οι Σοσιαλδημοκράτες, δια στόματος της υπουργού Βιομηχανίας Katrín Juliusdóttir, βλέπουν το θέμα θετικότατα.
«Το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι ιδιωτικό κεφάλαιο ανεξάρτητα από το αν ανήκει σε έναν Ισλανδό ή έναν αλλοδαπό. Αλλά όταν πρόκειται για μία τόσο μεγάλη συμφωνία είναι κατανοητό ότι πολλοί το βλέπουν με μία ορισμένη επιφύλαξη. Υπάρχουν όμως νόμοι που αποτρέπουν την άγρια εκμετάλλευση της φύσης. Έτσι δεν πρέπει να φοβάται κανείς τις εξωτερικές επενδύσεις», επισήμανε στον ισλανδικό κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό RÚV.
Και μια πικάντικη λεπτομέρεια: η προσωπική φιλία του Huang Nabo με τον σύζυγο της άλλοτε υπουργού Εξωτερικών των Σοσιαλδημοκρατών Ingibjörg Sólrun Gisladóttir.
Σχεδόν τρία χρόνια μετά το βαρύ πλήγμα που δέχτηκε η βορειοατλαντική χώρα από την οικονομική κρίση, προσπαθεί να επαναφέρει τις ισορροπίες στο οικονομικό πεδίο. Οι επενδύσεις από το εξωτερικό ενδείκνυνται σε αυτές τις περιπτώσεις για εισροή κεφαλαίων και ανάπτυξη.
Το επενδυτικό οικο-τουριστικό πλάνο του Κινέζου επιχειρηματία Huang Nabo όμως δεν τυγχάνει τις πιο θερμής υποδοχής των Ισλανδών. Διαθέτει 100 εκατ. δολάρια για να δημιουργηθούν στα βορειοανατολικά της χώρας μεγάλες εγκαταστάσεις γκολφ και ξενοδοχειακές μονάδες. Αυτό το πρότζεκτ προβλέπει όμως και την αγορά μίας έκτασης 300 τ. χλμ. γης. Κάτι που κινεί τις υποψίες πολλών ότι πρόκειται για κάτι παραπάνω από μία συμφέρουσα επένδυση.
Μέχρι τώρα η Ισλανδία προσέλκυε επενδύσεις στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας, καθώς έδινε τη δυνατότητα άντλησης φτηνού ηλεκτρικού ρεύματος από τους καταρράκτες και της πλούσιες φυσικές ενεργειακές πηγές.
Ανησυχία για τις φυσικές πηγές ενέργειας
Μέχρι τώρα η Ισλανδία προσέλκυε επενδύσεις στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας«Θέλει ο Nabo να αγοράσει αυτήν την έκταση μόνο για να φτιάξει γήπεδα γκολφ και πολυτελείς σουίτες για τους τουρίστες, ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτό;», αναρωτιούνται τώρα πολλοί Ισλανδοί.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. «Νομίζω ότι είναι καλό για την οικονομία της Ισλανδίας, για τους ανθρώπους στα βορειοανατολικά να αυξήσουν τα εισοδήματά τους και ίσως το πρότζεκτ να προσελκύσει και τους ίδιους τους Ισλανδούς», λέει μία νεαρή Ισλανδή.
Αλλά και ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έκανε πέρσι διακοπές στην Κίνα συμφωνεί λέγοντας ότι «τώρα χρειαζόμαστε επενδύσεις». Μία γηραιότερη κυρία αντιτείνει όμως ότι «όταν πουλάει κάποιος μία τόσο μεγάλη έκταση σε κάποιον που διαθέτει μία εντελώς διαφορετική κουλτούρα, δεν μπορεί ποτέ να γνωρίζει τι θα κάνει με αυτή. Για αυτόν το λόγο ανησυχούν πολλοί Ισλανδοί».
Η έκταση, για την αγορά της οποίας έχουν ήδη υπογραφεί προ-συμβόλαια, περιλαμβάνει τον ποταμό Jokulsa, τα νερά του οποίου καταλήγουν στον καταρράκτη Dettifoss σχηματίζοντας ένα από ομορφότερα φυσικά τοπία στην Ισλανδία. Ο Κινέζος επενδυτής παραιτήθηκε των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των νερών για παραγωγή ενέργειας, αλλά μπορεί να εκμεταλλευτεί το νερό των πηγών. Κάποιοι υποθέτουν ότι ο Nabo στοχεύει στη δημιουργία ενός κινεζικού εμπορικού σταθμού στην Ισλανδία, δεδομένου ότι το λιώσιμο των πάγων στο Βόρειο Πόλο θα επιτρέψει σύντομα την θαλάσσια σύνδεση με την Κίνα.
Διαμάχη και στον κυβερνητικό συνασπισμό
«Όταν ένας ξένος επενδυτής θέλει να αγοράσει 300 τ. χλμ. γης, τότε πρέπει να σκεφτούμε εκ θεμελίων αν θέλουμε κάτι τέτοιο. Να διαθέσουμε πραγματικά με τέτοιο τρόπο τη χώρα μας προς πώληση;», αναρωτιέται Ögmundur Jónasson, υπουργός Εσωτερικών και μέλος του κόμματος των Αριστερών Πρασίνων. Την ίδια ώρα ο ισχυρότερος εταίρος του κυβερνητικού συνασπισμού, οι Σοσιαλδημοκράτες, δια στόματος της υπουργού Βιομηχανίας Katrín Juliusdóttir, βλέπουν το θέμα θετικότατα.
«Το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι ιδιωτικό κεφάλαιο ανεξάρτητα από το αν ανήκει σε έναν Ισλανδό ή έναν αλλοδαπό. Αλλά όταν πρόκειται για μία τόσο μεγάλη συμφωνία είναι κατανοητό ότι πολλοί το βλέπουν με μία ορισμένη επιφύλαξη. Υπάρχουν όμως νόμοι που αποτρέπουν την άγρια εκμετάλλευση της φύσης. Έτσι δεν πρέπει να φοβάται κανείς τις εξωτερικές επενδύσεις», επισήμανε στον ισλανδικό κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό RÚV.
Και μια πικάντικη λεπτομέρεια: η προσωπική φιλία του Huang Nabo με τον σύζυγο της άλλοτε υπουργού Εξωτερικών των Σοσιαλδημοκρατών Ingibjörg Sólrun Gisladóttir.