δραματικών περικοπών ξοδεύει εν μία νυκτί συνολικά 61.536 ευρώ για να μετατρέψει το υπουργείο Παιδείας σε απόρθητο φρούριο. Σύμφωνα με το βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Θοδωρή Καράογλου το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να ξοδέψει 14.740,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) για την αγορά και εγκατάσταση δύο συρόμενων θυρών για την κεντρική είσοδο και ακόμη 28.000,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) για την προσθήκη κιγκλιδωμάτων ύψους 1,50μ. και συνολικού μήκους 150 μέτρων, στην ήδη υπάρχουσα περιμετρική ασφάλεια του υπουργείου.
Μάλιστα, η κ. Διαμαντοπούλου έκρινε ως επιτακτική ανάγκη τη φύλαξη του κτιρίου του Υπουργείου για το μήνα Αύγουστο. Επειδή όμως, όπως συμβαίνει συχνά, δεν προλάβανε να ολοκληρώσουν τον ανοιχτό διαγωνισμό ανάθεσαν σε ιδιωτική εταιρεία φύλαξης την ικανοποίηση της ανάγκης αυτής, έναντι του ποσού των 18.796,30 ευρώ (που θα βαρύνει τις πιστώσεις του προϋπολογισμού εσόδων).
Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι οι αποφάσεις ελήφθησαν ώστε όλα να είναι έτοιμα έως και την ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στα τέλη Αυγούστου.
Τι φοβάται άραγε η κ. Διαμαντοπούλου;
Είναι βέβαιο ότι η υπουργός Παιδείας περίμενε ένα δυναμικό κύμα αντιδράσεων από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Ωστόσο είναι υπερβολικό να προσπαθεί να αισθανθεί ασφάλεια πίσω από κάγκελα και δίπλα σε «σωματοφύλακες». Είναι προκλητικό να δαπανά έτσι εύκολα 61.536 ευρώ για να αισθάνεται ένα υπουργείο ασφαλές τη στιγμή που οι πολλοί καλούνται να βγάλουν το φίδι της λαθεμένης εδώ και δύο χρόνια πολιτικοοικονομικής διαχείρισης της κρίσης χρέους από την τρύπα. Είναι αφελές να μην περιμένει αντίδραση για αυτή της την υπερβολή. Θα είναι αστείο να μιλήσει ξανά για τις προσπάθειες της κυβέρνησης και για σενάρια «ο επόμενος πρωθυπουργός να μην είναι πρωθυπουργός του ευρώ».
Τι θα κάνει λοιπόν; Θα δείξει πάλι στην κοινωνία ότι δεν στερείται των καλών τρόπων; Ότι μπορεί να βγει και να πει συγνώμη και ύστερα να επιρρίψει τις ευθύνες σε κάποιον άλλον;
Η κ. Διαμαντοπούλου εντός τριών εβδομάδων κατάφερε να χειριστεί τα καυτά θέματα της Παιδείας με περίσσεια μετριότητα. Είναι η πρώτη φορά που οι μαθητές θα κάνουν αγιασμό χωρίς βιβλία με τους καθηγητές να τρέχουν για φωτοτυπίες. Είναι η πρώτη φορά που στα σχολεία οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό είναι τεράστιες. Και είναι η πρώτη φορά που ένας υπουργός ζητά απλώς συγνώμη και περνά το χρόνο του παραγγέλλνοντας κάγκελα και προσλαμβάνοντας bodyguards μόνο και μόνο για να αισθάνεται ασφαλής...
Μα πως αυτή τη φορά η κυρία Διαμαντοπούλου θα διαχειριστεί ένα τέτοιο λάθος; Τι θα πει; Sorry; Είναι γεγονός ότι με τη συγκεκριμένη ενέργειά της οφείλει να δώσει εξηγήσεις στο ευρύ κοινωνικό σύνολο και να μην υποτιμήσει τη νοημοσύνη του όπως έκανε με των γονέων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Η κυρία Διαμαντοπούλου μπορεί να έβαλε κάγκελα αλλά πίσω από αυτά δεν μπορεί να κρυφτεί.
