1. Τι συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια και οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση και σε ποιους το οφείλουμε.
(α) Είναι πλέον γνωστό σε όλους, έλληνες και ξένους, ότι στη σημερινή κατάσταση οδηγηθήκαμε,γιατί την μακρά αυτή περίοδο στη χώρα μας:
- Φτιάχτηκεένα κράτος α-νομίας, όπου οι «δυνατοί» και οι«έξυπνοι» –ομάδες και άτομα–μπορούν να καταπατούν, χωρίς συνέπειες, τους νόμους.
- Γενικεύτηκε η «μικρή» και η«μεγάλη»διαφθορά, που εμποδίζει κάθε προσπάθεια βελτίωσης της λειτουργίας του κράτους και της οικονομίας.
- Εδραιώθηκαν η απαιδευσιά,η αναξιοκρατία,η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειαςκαι των (άνευ αντίστοιχων υποχρεώσεων)«κεκτημένων» δικαιωμάτων,ο ακραίος ατομικισμός,η περιφρόνηση των δικαιωμάτων των άλλων ...
- Κυριάρχησανως στόχοι ζωής η «καρέκλα»της όποιας εξουσίας και το χρήμα του«φτιαγμένου»,ανεξάρτητα από τον τρόπο απόκτησής τους,και το «να περνάμε καλά σήμερα»,ξοδεύοντας αλόγιστα όχι μόνο τα δικά μας αλλά και τα (εύκολα) δανεικά.
- Χειροτέρευσαν,αντί να βελτιωθούν,η παιδεία, η υγεία, οι δημόσιες υπηρεσίες, η δημόσια ασφάλεια, όλες οι υπηρεσίες που το κράτος πρέπει να παρέχει στους πολίτες του.
- Κατασπαταλήθηκαντα κεφάλαια των επιδοτήσεων της Ε.Ε. και του δανεισμού σε κατανάλωση (εισαγόμενων κυρίως προϊόντων ), αντί να χρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις.
- Απουσίασε η υγιής οικονομική ανάπτυξη και αυξήθηκαν δραματικά τα ελλείμματα του κράτους και το δημόσιο χρέος.
(β) Αυτά που συνέβησαν όλο αυτό το διάστημα τα οφείλουμε κυρίως:
- στα πολιτικά κόμματα, που,ως κυβέρνηση ή αντιπολίτευση, προέτασσαν το κομματικό τους, και όχι το γενικό,συμφέρον,
- στα ΜΜΕ,που, στην πλειοψηφίατους, μεριμνούσαναποκλειστικάκαι μόνογια τακέρδη τους,αγνοώνταςτις υποχρεώσειςπρος τηνκοινωνία, που η διαχείρισηενός δημόσιουαγαθού τους επέβαλλε.
2. Μετά τις εκλογέςτου Οκτωβρίου2009.
(α) Ο Γ. Παπανδρέου συνέβαλε καθοριστικάστο ναοδηγηθείη Χώρα στηνπρώτη δανειακήσύμβαση-μνημόνιο,του Μαϊου2010, αφού*:
- άργησε να αντιληφθείτην κρισιμότητατης δημοσιονομικήςκατάστασης,παρουσίασεένα προϋπολογισμότου 2010 αναντίστοιχομε τιςδυνατότητεςτης Χώραςκαι καθυστέρησε να εφαρμόσει, ή εφάρμοσε ελλιπώς, τα μέτρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι αρμόδιοι ελληνικοί και διεθνείς οργανισμοί είχαν από καιρό υποδείξει,
- αγνόησετις προειδοποιήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ και παρέβλεψε τηναποφασιστικότητάτους ναεμμείνουνσε όσα,από τηναρχή καιμε σαφήνεια,είχαν υποδείξει,
- προκάλεσε δυσμενείςγια τηΧώρα αποφάσειςτων αγορών,με τιςαλλεπάλληλες,αντιφατικές,αμφίσημεςή ακατανόητεςδηλώσεις του γιατο τί ζητάει η Ελλάδα.
Με αυτήντη δανειακήσύμβαση-μνημόνιο,η Χώρα μπορείνα “σώθηκε”από μιαανεξέλεγκτηχρεοκοπία,“σώθηκε” όμωςαπό τηνΤρόικα και όχιαπό τονΓ. Παπανδρέου!
(β) Ο Αντ. Σαμαράςαντιτάχθηκεσυνολικά στην πρώτηδανειακή σύμβαση-μνημόνιο και όχι μόνοστο τμήματης τωνμέτρων λιτότητας, όπωςθα περίμενεκανείς, αφού μετα διαρθρωτικάμέτρα καιτο δάνειοτων 110 δισεκ.ευρώ δεν διαφωνούσε.
Ενίσχυσε έτσιαποφασιστικάτο γνωστό“αντιμνημονιακό”και αντιευρωπαϊκόαίσθημα, που έβλαψετη Χώρα,και πουτο βρήκεκαι ο ίδιοςμπροστά του αργότερα.
Τα πράγματαθα ήσανσήμερα καλύτερα για τοντόπο, αλλάκαι γιατον ίδιοκαι τοκόμμα του,αν είχεαντιμετωπίσειτο πρώτοδάνειο-μνημόνιοόπως αντιμετώπισετο δεύτερο,του Οκτωβρίου2011 (τα μέτραλιτότηταςτου οποίουδεν ήσανλιγότερο σκληρά απόεκείνα του πρώτου).Ασκώντας, παράλληλα,σκληρή κριτική στον Γ. Παπανδρέου,για τημη υλοποίησητων διαρθρωτικώνμέτρων και γιατην εφαρμογήμέτρων λιτότητας που έπληττανπερισσότεροτους φτωχότερουςκαι λιγότεροτους πλουσιότερους.
(γ) Τα ΜΜΕμε ελάχιστες εξαιρέσεις,τα ηλεκτρονικάιδίως, συνέχισαννα αποπροσανατολίζουν τους πολίτες,λαϊκίζοντας, αποδίδοντας όλα τα δεινά μας στους διεθνείς οργανισμούς, τους οίκους αξιολόγησης και τις αγορές, σε κερδοσκόπους,διεθνείς συνωμοσίες κ.τ.τ.,προσφέροντας,αντί έγκυρη ενημέρωση,κραυγές και οιμογές, εξυπνακίστικες ατάκες κομματικών προπαγανδιστών,στο πόδι«αναλύσεις» γραφικών ή ημιμαθών,παλληκαρισμούς κατά των «κακών ευρωπαίων», απρεπείς χαρακτηρισμούς ξένων ηγετών...
3. Τι περιμένουμε μετά τις εκλογές της επόμενης Κυριακής.
(α) Αν οι εκλογές αυτές αναδείξουν πλειοψηφία στη Βουλή από κόμματα που καταψήφισαν ή δεν αποδέχονται τις Συμφωνίες με την Τρόικα,οι νέες εκλογές θα γίνουν αναπόφευκτες και οι εξελίξεις στη Χώρα επικίνδυνες.Αφού, ως γνωστό, τα κόμματα αυτά αποκλείεται να συμφωνήσουν στη στήριξη μιας κυβέρνησης συνεργασίας (Πέραν του γενικόλογου καταγγελτικού τους λόγου, δεν έχουν παρουσιάσει κάποιες συγκεκριμένες συγκλίνουσες προτάσεις διακυβέρνησηςκαι, επιπλέον,έχουν και άλλες αγεφύρωτες μεταξύ τους διαφορές, που καθιστούν αδύνατη τη συνεργασία τους).
(β) Αν η πλειοψηφία της νέας Βουλής ανήκει στα κόμματα που ψήφισαν ή στηρίζουν τις Συμφωνίες, τα κόμματα αυτά θα υποχρεωθούν να συμφωνήσουνστον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας.
Πρώτο, γιατί αυτό–η συνεργασία τους– θα είναι η πρόσφατηΕΝΤΟΛΗ του λαού, που θα έχει απορρίψει την επίμονη πρόταση των δύο αρχηγών (Ε. Βενιζέλου και Αντ. Σαμαρά)για αυτοδυναμία,έχοντας ακούσει και σταθμίσει τα επιχειρήματά τους.
Δεύτερο, γιατί η συνεργασία αυτή θα επιβληθεί από τους σώφρονεςτων ίδιων των κομμάτων,καθώς κανένα κόμμα μόνο του–έχοντας απέναντί του όλα τα άλλα και τη δική του,πάντα παρούσα,εσωτερική αντιπολίτευση– δεν θα μπορούσε:
- να εξασφαλίσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, χωρίς τις οποίες η ανάπτυξη,την οποία όλοι υπόσχονται, θα παραμείνει«όνειρο απατηλό»(αποκρατικοποιήσεις, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας,εξάλειψη της α-νομίας, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας,αντιμετώπιση της αναρχίας των καταλήψεων και των «ασύλων»,των κρουσμάτων«δεν πληρώνω»...),
- να εφαρμόσει τα«αντιλαϊκά»μέτρα λιτότητας που ενδέχεται να απαιτηθούν.
Τρίτο, γιατί οι εταίροι μας–οι 16 λαοί της Ευρωζώνης, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ–που μας είχαν προειδοποιήσει για τους κινδύνους των πρόωρων εκλογών και μας είχαν προτείνει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ιταλίας, θα υποχρεώσουν τα κόμματα αυτά να συνεργαστούν (όπως τα υποχρέωσαν να υπογράψουν αυτά που υπέγραψαν στις 15Φεβρουαρίου!).Γιατί δεν θα είναι διατεθειμένοι(μετά και την λαϊκή ετυμηγορία των εκλογών) να διακινδυνεύσουν τη σταθερότητα της Ευρωζώνης,για το καπρίτσιο κάποιων πολιτικών μας για επανειλημμένες εκλογές,μέχρις ότου καταφέρουν την αυτοδυναμία και το πρωθυπουργιλίκι.
(γ) Στην περίπτωση κυβέρνησης συνεργασίας των κομμάτων που στηρίζουν τις Συμφωνίες με την Τρόικα:
- Το οικονομικόκαι τομεταρρυθμιστικόπρόγραμμα της Χώραςγια την επόμενη τετραετία θα έχουν ουσιαστικάπροσδιοριστείμε το Πρόγραμμα που έχεισυμφωνηθείστο Μνημόνιοκαι τηΧρηματοπιστωτική Συμφωνία, πουμε αυξημένηπλειοψηφίαενέκρινε ητελευταίαΒουλή.
- Τα “ισοδύναμαμέτρα”, καιάλλα μέτραπου προεκλογικάανακοινώνονταιως τροποποιήσειςτου Προγράμματοςαυτού, θαμπορέσουν να εφαρμοστούν,μόνο ανη Τρόικα πεισθεί καισυμφωνήσειγια τηνεφαρμογή τους (αφού,με τις επιστολές των αρχηγώντους προςτην Τρόικατης 15ης Φεβρουαρίου, τα κόμματαΝΔ καιΠΑΣΟΚ έχουν δεσμευτεί “να παραμείνουνπροσηλωμένα”,και μετάτις εκλογές,“στους στόχουςκαι τιςβασικές πολιτικές του Προγράμματος”(με δυνατότητανα φέρουν“για συζήτηση”τροποποιήσειςπου, όμως,θα εγγυώνται “την πλήρη εφαρμογήτου Προγράμματος” και “βιώσιμεςεναλλακτικέςπολιτικές” που,όμως, θα είναι“αυστηρά μέσα στα πλαίσιατου Προγράμματος”).
- Το οικονομικόκαι μεταρρυθμιστικόπρόγραμμα της Χώρας (με τις τυχόν τροοποιήσειςτου) θα πρέπεινα εφαρμοστεί,ανεξάρτητα από τοτι αποφάσειςθα πάρειη Ευρωζώνηγια τηγενικότερηοικονομικήπολιτική της.
4. Τι κάνουμεμετά τιςεκλογές.
(α) Μετάτις εκλογέςτης επόμενηςΚυριακής, είμαστε υποχρεωμένοι, με μνημόνιαή χωρίς μνημόνια,και ανεξάρτητααπό τιςαποφάσεις που θα ληφθούν για το σύνολο τηςΕυρώπης, να φτιάξουμεένα σύγχρονοευρωπαϊκό κράτος και να συμμορφωθούμεμε τονπαλιό σοφόκανόνα να ζούμε με λίγα,όσο καιρόπαράγουμε λίγα (Το "ουκαν λάβοιςπαρά τουμη έχοντος"ισχύει και σήμερα,με μνημόνιαή χωρίς μνημόνια!).
(β) Οι επιλογέςμας στηνπορεία αυτήείναι δύο,και μόνοδύο:
- “Με τηνΕυρώπη, τουςκανόνες της καιτο ευρώ”ή
- “Μόνοι μας, με τους δικούςμας κανόνεςκαι τηδραχμή”.
(γ) “Με την Ευρώπη,αλλά μετους δικούςμας κανόνες”δεν αποτελείεπιλογή.Είναι σύνθημαανόητων ή ιδιοτελών.Η χρεοκοπημένηΕλλάδα δεν είναισε θέσηνα επιβάλειτους δικούςτης όρουςστους λαούς της Ευρωζώνης που την δανείζουν, και που ζουν κιαυτοί τηδική τουςλιτότητα, χειρότερη απ’ τη δική μαςγια κάποιους.
