Όταν η απώλεια αγγίζει αγαπημένα πρόσωπα, μια αναπηρία συνοδεύει δια βίου τις ζωές όλων…
Μακρύ το ταξίδι για κείνον που φεύγει, μακρύ και το ταξίδι των άλλων μέσα στην απουσία και τη σιωπή.
Ξεκινάμε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το ενδιάμεσο διάστημα το λέμε ζωή. Αυτή τη ζωή εσύ Δημήτρη Κορομήλη της έδωσες νόημα και πράξη,ουσία, φως και ελπίδα. Η αγάπη σου για την ζωή, την οικογένειά σου και τον συνάνθρωπό σου, σε οδήγησε να αφιερώσεις όλες τις δυνάμεις σου, τις σκέψεις σου και την σοφία σου, για να κάνεις καλύτερη την κοινωνική αξίωση του τόπου μας,αφουγκράζοντας και προβάλλοντας τον καθημερινό μόχθο.
Η καλοσύνη σου, η ευγένειά σου, το ακέραιο του χαρακτήρα σου όσο κουρασμένος και αν ήσουν, τα σπάνια χαρίσματά σου, άφησαν όλους εμάς που λιγότερο ή περισσότερο είχαμε την ανέλπιστη τύχη να σε γνωρίσουμε,άφωνους στο άγγιγμα του θανάτου σου.Στην οικογένειά σου, που λάτρεψες και σε λατρέψανε, αφήνεις κληρονομιά το όνομά σου.
Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα Δημήτρη
Τσακιρίδης Βασίλης
Δάσκαλος
