- Ο Κώστας Χαρδαβέλλας στον ΟΜΗΡΟ μίλησε για όλα
Σε μια εποχή που το απωθημένο του κάθε ρεπόρτερ μοιάζει να είναι η δική του δημοσιογραφική επιχείρηση, ο Κώστας Χαρδαβέλλας έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Προσπερνώντας το ψευτοδίλημμα, αν ο δημοσιογράφος μπορεί να είναι και manager του δικού του Μέσου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ο πλέον έγκυρος και καταξιωμένος ρεπόρτερ, υπήρξε κατηγορηματικός: «Με ρωτάτε αν ο δημοσιογράφος μπορεί να είναι και επιχειρηματίας… Η απάντηση μου είναι “όχι”. Κάνουμε ένα επάγγελμα που σιχαίνεται τις εξαρτήσεις, οπότε δεν μένουν περιθώρια για τέτοιου είδους διλήμματα».
Προσκεκλημένος του ΟΜΗΡΟΥ, ο άνθρωπος που έδεσε το όνομα του με τη λέξη «ΡΕΠΟΡΤΕΡ», κατάφερε από το πρώτο λεπτό να «κερδίσει» τους σπουδαστές με την αμεσότητα, την ηρεμία και την ξεκάθαρη ματιά του σε θέματα επικαιρότητας και όχι μόνο.
«Δεν είμαι Θεός, δεν τα ξέρω όλα, έχω κάνει λάθη, έχω κάνει υπερβολές και στην ηλικία που βρίσκομαι μπορώ πια να λέω τα πράγματα με το όνομα τους». Μετά από 40 χρόνια δημοσιογραφικής εμπειρίας – τα περισσότερα από αυτά στην τηλεόραση – ήταν τουλάχιστον παρήγορο να βρίσκεσαι απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν τυφλώθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Και που πλέον μπορεί να δει ξεκάθαρα και όχι μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της κάμερας την καριέρα, τις υπερβολές για χάρη της τηλεθέασης, τις επιτυχίες, αλλά και το μεγαλείο του ρεπορτάζ, χωρίς ίχνος έπαρσης.
Όλα, ακόμη και η πρόσφατη περιπέτεια με την υγεία του, συζητήθηκαν σε μία συνάντηση που θύμιζε περισσότερο κουβέντα παλιών γνώριμων, που μπορούν να συζητήσουν τα πάντα, ακόμη κι αυτά που η τηλεόραση αυτολογοκρίνει…
Από αυτή την κουβέντα δεν έλειψαν και οι ψύχραιμες πλην κατηγορηματικές αναφορές στα γεγονότα που στιγμάτισαν την Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα, με τον τραγικό θάνατο τριών ανθρώπων τη μέρα της γενικής απεργίας.
Από τους πλέον έμπειρους στο κοινωνικό ρεπορτάζ, ο Κώστας Χαρδαβέλλας, εξήγησε ότι τώρα, περισσότερο από ποτέ, που η χώρα δοκιμάζεται από δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα και νέα κοινωνικά δεδομένα, προέχει η ψυχραιμία και η ανάγκη μιας μορφής ενημέρωσης που θα αποτελεί εργαλείο για τον πολίτη και όχι για τα εκάστοτε συμφέροντα.