Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Δήλωση Κ.Κουκοδήμου για αλλαγές στον ΕΛΓΑ









Την αγανάκτηση αλλά και τις εύλογες απορίες του αγροτικού κόσμου προκαλεί η αλλαγή του συστήματος ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, του γνωστού ΕΛΓΑ σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο αρμόδιος οργανισμός καταβολής αποζημιώσεων ΕΛΓΑ (Ελληνικός Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων) ο οποίος οφείλει δάνεια με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου ύψους 3,8 δισ. ευρώ, στος εξής, όπως προβλέπεται στο σχετικό νομοσχέδιο, θα μπορεί να μειώνει το ύψος των αποζημιώσεων που θα καταβάλλει εφόσον τα έσοδά του δεν επαρκούν, προκειμένου ο ισολογισμός του να είναι ισοσκελισμένος.

Όπως προβλέπεται στο σχετικό νομοσχέδιο, συνεχίζεται η υποχρεωτική ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής, αλλά η εισφορά των αγροτών διαμορφώνεται στο 4% της αξίας της και θα πρέπει να καταβάλλεται στον ΕΛΓΑ έως τις 31 Ιουλίου κάθε έτους μέσω της διαδικασίας της υποβολής της ενιαίας δήλωσης καλλιέργειας.

Προβλέπεται πρόσθετη και προαιρετική ασφάλιση, για όσους επιθυμούν να ασφαλίσουν την παραγωγή τους από επιπλέον κινδύνους ή από ασθένειες. Ταυτόχρονα, το ποσοστό καταστροφής κάτω από το οποίο ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει, που σύμφωνα με το προηγούμενο σύστημα ήταν 20%, μπορεί να φτάσει και το 50% για προϊόντα που εμφανίζουν συχνά ζημιές, εκτός αν οι δικαιούχοι καταβάλλουν μεγαλύτερο ασφάλιστρο.

Ταυτόχρονα, ορίζεται ως ανώτατο ύψος αποζημίωσης που μπορεί να λάβει ένας δικαιούχος τα 70.000 ευρώ.

Σε μια περίοδο οικονομικής εξαθλίωσης των Ελλήνων και σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία για τον αγροτικό κόσμο της χώρας, η κυβέρνηση έρχεται ουσιαστικά να δώσει τη χαριστική βολή, αυξάνοντας ασφάλιστρα και μειώνοντας παροχές της προς τους αγρότες, την ίδια στιγμή που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πείσει ότι δεν «ακουμπά» τους μη έχοντες.

Οι αποζημιώσεις δεν αποτελούν εισόδημα για τους αγρότες αλλά μέσο επιβίωσης και ταυτόχρονης επένδυσης στην αγροτική τους παραγωγή.

Σήμερα ρίχνει στις πλάτες των αγροτών τα χρέη του ΕΛΓΑ απαξιώνοντας ουσιαστικά τον κοινωνικό του ρόλο, σε μια περίοδο διαρκούς συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος.