Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Εν Ψυχρώ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου


Είδα χθες έναν αγρότη μ’ένα εντυπωσιακό 4Χ4 μπροστά σ’ένα πρατήριο βενζίνης εκλιπαρώντας για λίγα λίτρα καύσιμο να περνάει γενεές δεκατέσσερις κυβέρνηση, κράτος, φορτηγατζήδες.




***



Ήταν ένας από αυτούς τους νταήδες που πριν καλά-καλά αναλάβει αυτή η κυβέρνηση είχε μεταφερθεί στα μπλόκα των αγροτών κλείνοντας επαρχιακούς και εθνικούς δρόμους, για το δίκιο του αγρότη.



***



Θυμάμαι σ’εκείνες τις φαιδρές καταλήψεις των εθνικών δρόμων πόσο αδιάλλακτοι ήταν οι συνδικαλιστές και πόσο υπολόγιζαν το κοινωνικό σύνολο. Μου έρχονται εικόνες εξίσου φαιδρές. Σειρές από νταλίκες, φορτηγά, ταλαιπωρημένους οδηγούς να παρακαλάνε τους καταληψίες να ανοίξουν, γιατί καταστρέφονται.



***



Μέχρι και τον Βούλγαρο πρωθυπουργό είχαν βάλει βύσμα οι δύσμοιροι για ν’ανοίξουν τα σύνορα. Τι κι αν καίγονταν ο εμπορικός κόσμος, τι κι αν καταστρέφονταν οι μεταφορείς, τι κι αν βούλιαζε η εθνική οικονομία. Το δίκαιο του αγρότη να είναι καλά.



***



Τώρα αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Σε ρόλο πρωταγωνιστή οι φορτηγατζήδες ακινητοποιούν τα πάντα, παγώνει η αγορά, η παραγωγή καταστρέφεται, ο τουρισμός χαροπαλεύει, η Ελλάς ξανά ρεζίλι διεθνώς. Το δίκιο του φορτηγατζή να είναι καλά.



***



Μ’αυτά και μ’αυτά και με άλλα πολλά φτάσαμε στο σημερινό χάλι, γιατί οι συντεχνίες στην Ελλάδα έχουν του «ψωμιού» τους το χαβά κατά την επιεικέστερη έκφραση.



***



Και το κράτος εθισμένο στις ουσίες που καλλιεργεί ο κομματισμός όλο και κάμπτεται. Πάρε κόσμε, όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά, πάρε και άδεια δώρο για να κάνεις το αυτονόητο.



***



Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσφατα μίλησε με πολύ λεπτότητα για συντεχνιακό αυτισμό, κατατάσσοντας το φαινόμενο δεύτερο «τη τάξει» μετά το ναυάγιο των πολιτικών.



***



Τι θα λέγατε, αν λίγο πιο ωμά μιλούσαμε για συντεχνιακό αυνανισμό, αφού ούτως ή άλλως στην κοσμάρα τους βρίσκονται και μόνον το τομάρι τους σκέφτονται.



***



Δεν θα πω το κλασικό και πολιτικάντικο που λένε όλοι, έχουν δίκιο αλλά, διάλογος και διαβούλευση. Έχουν άδικο κάθε φορά που στερούν την ελευθερία του άλλου και η Δημοκρατία δεν κόβεται και ράβεται στα μέτρα κάθε συντεχνίας.



***



Δεν ξέρω αν αυτή η κυβέρνηση τολμήσει να επιτάξει τους μεταφορείς. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει. Προφανώς φοβάται τους διάσπαρτους ηθικολόγους που υπερασπίζονται κατά περίπτωση το δίκαιο του αγρότη, του φορτηγατζή, του ΔΕΗτζή, του ταξιτζή και βάλε.



***



Οι καιροί άλλαξαν. Ο κόσμος σήμερα τρέχει για να επιβιώσει χτυπημένος από την κατάρα του ΔΝΤ, του κράτους και των καιροσκόπων. Μην τον ταλαιπωρούμε άλλο, γιατί ο θυμός συσσωρεύεται, γίνεται οργή και ίσως καταλήξει σε λίγο στο πιο εκρηκτικό μίγμα που έχουμε δει.



Υ.Γ. Και μη νομίζετε ότι έμεινα από καύσιμα. Έχω τουλάχιστον για μισό μήνα