Καθένας από εμάς μπορεί αν θέλει να παρατηρήσει καθημερινά ελληνικές μειονεξίες, αδυναμίες ή ελαττώματα στην συμπεριφορά του διπλανού του. Αν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν αξίζει να θυμηθούμε την αντίδραση των έξυπνων Ελλήνων στην ψήφιση του νέου κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Την επόμενη κιόλας ημέρα της επισημοποίησης νέων αυστηρότερων προστίμων για τις οδικές παραβάσεις, κυκλοφόρησαν μπλουζάκια τυπωμένα με ζώνη ασφαλείας….
Όση ποσότητα χιούμορ και αν χρησιμοποιήσουμε αντιδρώντας σε τέτοιου είδους καινοτομίες, είναι ακίνδυνη σε καιρούς εύκολους που δεν θίγεται...
τίποτα από τις ασφάλειες και τα κεκτημένα μας. Σε καιρούς όμως δύσκολους, όπως αυτούς που διανύουμε, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να σταθούμε σε τέτοια ελληνικά παραδείγματα και να το φιλοσοφήσουμε λίγο παραπάνω….
Κάθε μέρα, ξεκινάμε από το σπίτι μας, για να διανύσουμε μια διαδρομή, να εκτελέσουμε μια εργασία, να παράγουμε έργο, να επιστρέψουμε, να ικανοποιήσουμε βιολογικές ανάγκες, να τακτοποιήσουμε τυχόν εκκρεμότητες ή υποχρεώσεις, να χαλαρώσουμε ή να ψυχαγωγηθούμε, να ξεκουραστούμε και ξανά πάλι απ’ την αρχή το επόμενο πρωί. Σε κάθε κοινωνική μας συναναστροφή, μέσα στο σύνολο αυτών των ενεργειών, θυμώνουμε και συχνά ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τους άλλους οδηγούς στο δρόμο, με τους συνεργάτες στη δουλειά, με τους υπαλλήλους μιας τράπεζας ή μιας δημόσιας υπηρεσίας, με τους δικούς μας ανθρώπους, με τα παιδιά μας κ.τ.λ. Αν σταθούμε για λίγο σε όλες αυτές τις φορές, που έχουμε αισθανθεί ή λειτουργήσει έτσι, θα διαπιστώσουμε πανεύκολα πως όλες σχετίζονται με την σύγκρουση της δικής μας συμπεριφοράς έναντι μιας άλλης. Δυστυχώς το ελληνικό μας ταπεραμέντο, είναι τόσο εκρηκτικό που περισσότερο διαφωνούμε παρά συμφωνούμε μεταξύ μας.
Για όλα αυτά που μας φταίνε καθημερινά, όλα αυτά τα οποία στον εαυτό μας ομολογούμε, ή σε τρίτους αναγνωρίζουμε ως κακές ή αντικοινωνικές, ή παραβατικές ή άλλης μορφής συμπεριφορές των άλλων, θα πρέπει επιτέλους να κάνουμε κάτι. Θα πρέπει να αποφασίσουμε τώρα, αν θέλουμε πραγματικά η αγανάκτησή μας, να επιστρέφει κάθε βράδυ στο σπίτι μας, από το Σύνταγμα, να γίνεται αφορμή μιας αυτοκριτικής και αφετηρία ριζικών αλλαγών.
Ήρθε η ώρα να αποποιηθούμε χαρακτηριστικά που έχουν φτάσει πια να χαρακτηρίζουν το DNA μας, όπως η πονηριά, ο εγωισμός, η ωφελιμιστική τακτική, η λαμογιά, η ανευθυνότητα, το «δε βαριέσαι», το «θα δούμε» και το «από Δευτέρα»….
Ότι συμβαίνει γύρω μας, μπορεί να έχει δύο όψεις, η πρώτη και πιο εύκολη για όλους μας είναι πως κάποιοι άλλοι φταίνε, αυτή λειτουργεί πάντα και έξω και μακριά από μας και σαφώς κάνει την οποιαδήποτε διαμαρτυρία, πολύ πιο εύκολη। Η άλλη οπτική γωνία είναι κανονικά η προέκταση της πρώτης, είναι δηλαδή το φυσικό επόμενο βήμα που θα πρέπει να κάνουμε στη σκέψη μας, στρέφοντας τα «φώτα της δημοσιότητας» βαθιά μέσα μας. Ας σκεφτεί ο καθένας μας, που έχει φταίξει γιατί μόνο μέσα από την προσωπική βελτίωση και την αλλαγή μπορούμε να γίνουμε όλοι μαζί σύγχρονοι, πραγματικά πολιτισμένοι και τελικά ευτυχείς.
www.my-family.gr
Όση ποσότητα χιούμορ και αν χρησιμοποιήσουμε αντιδρώντας σε τέτοιου είδους καινοτομίες, είναι ακίνδυνη σε καιρούς εύκολους που δεν θίγεται...
τίποτα από τις ασφάλειες και τα κεκτημένα μας. Σε καιρούς όμως δύσκολους, όπως αυτούς που διανύουμε, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να σταθούμε σε τέτοια ελληνικά παραδείγματα και να το φιλοσοφήσουμε λίγο παραπάνω….
Κάθε μέρα, ξεκινάμε από το σπίτι μας, για να διανύσουμε μια διαδρομή, να εκτελέσουμε μια εργασία, να παράγουμε έργο, να επιστρέψουμε, να ικανοποιήσουμε βιολογικές ανάγκες, να τακτοποιήσουμε τυχόν εκκρεμότητες ή υποχρεώσεις, να χαλαρώσουμε ή να ψυχαγωγηθούμε, να ξεκουραστούμε και ξανά πάλι απ’ την αρχή το επόμενο πρωί. Σε κάθε κοινωνική μας συναναστροφή, μέσα στο σύνολο αυτών των ενεργειών, θυμώνουμε και συχνά ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τους άλλους οδηγούς στο δρόμο, με τους συνεργάτες στη δουλειά, με τους υπαλλήλους μιας τράπεζας ή μιας δημόσιας υπηρεσίας, με τους δικούς μας ανθρώπους, με τα παιδιά μας κ.τ.λ. Αν σταθούμε για λίγο σε όλες αυτές τις φορές, που έχουμε αισθανθεί ή λειτουργήσει έτσι, θα διαπιστώσουμε πανεύκολα πως όλες σχετίζονται με την σύγκρουση της δικής μας συμπεριφοράς έναντι μιας άλλης. Δυστυχώς το ελληνικό μας ταπεραμέντο, είναι τόσο εκρηκτικό που περισσότερο διαφωνούμε παρά συμφωνούμε μεταξύ μας.
Για όλα αυτά που μας φταίνε καθημερινά, όλα αυτά τα οποία στον εαυτό μας ομολογούμε, ή σε τρίτους αναγνωρίζουμε ως κακές ή αντικοινωνικές, ή παραβατικές ή άλλης μορφής συμπεριφορές των άλλων, θα πρέπει επιτέλους να κάνουμε κάτι. Θα πρέπει να αποφασίσουμε τώρα, αν θέλουμε πραγματικά η αγανάκτησή μας, να επιστρέφει κάθε βράδυ στο σπίτι μας, από το Σύνταγμα, να γίνεται αφορμή μιας αυτοκριτικής και αφετηρία ριζικών αλλαγών.
Ήρθε η ώρα να αποποιηθούμε χαρακτηριστικά που έχουν φτάσει πια να χαρακτηρίζουν το DNA μας, όπως η πονηριά, ο εγωισμός, η ωφελιμιστική τακτική, η λαμογιά, η ανευθυνότητα, το «δε βαριέσαι», το «θα δούμε» και το «από Δευτέρα»….
Ότι συμβαίνει γύρω μας, μπορεί να έχει δύο όψεις, η πρώτη και πιο εύκολη για όλους μας είναι πως κάποιοι άλλοι φταίνε, αυτή λειτουργεί πάντα και έξω και μακριά από μας και σαφώς κάνει την οποιαδήποτε διαμαρτυρία, πολύ πιο εύκολη। Η άλλη οπτική γωνία είναι κανονικά η προέκταση της πρώτης, είναι δηλαδή το φυσικό επόμενο βήμα που θα πρέπει να κάνουμε στη σκέψη μας, στρέφοντας τα «φώτα της δημοσιότητας» βαθιά μέσα μας. Ας σκεφτεί ο καθένας μας, που έχει φταίξει γιατί μόνο μέσα από την προσωπική βελτίωση και την αλλαγή μπορούμε να γίνουμε όλοι μαζί σύγχρονοι, πραγματικά πολιτισμένοι και τελικά ευτυχείς.
www.my-family.gr