Ακούμε και διαβάζουμε συνεχώς στην χώρα της φλυαρίας, κάποιους να ανησυχούν για το μέλλον του τόπου. Οι ίδιοι το καταστρέφουν όμως, με το να αναγάγουν τους θεατρινισμούς του Γ.Παπανδρέου και όλη την πολιτική σαβούρα των ημερών σε πρώτο θέμα, ξεχνώντας τα σοβαρά και την ουσία.
Η ουσία δεν είναι οι κομματικοί συσχετισμοί και το ροκάνισμα του χρόνου από έναν Πρωθυπουργό που έριξε την Ελλάδα στον...
γκρεμό, ούτε η ατέλειωτη πολιτικολογία, αλλά η πραγματική πολιτική, δηλαδή η διαχείριση των κοινών με τον καλύτερο τρόπο, πράγμα για το οποίο ουδείς ενδιαφέρεται. Όλοι ενδιαφέρονται για το πώς θα διασωθεί το ΠΑΣΟΚ, τι συνέπειες θα έχει για το ΠΑΣΟΚ η φυγή του Παπανδρέου ή τι πλεονεκτήματα θα έχει για το ΠΑΣΟΚ η συγκυβέρνηση ή τι απογίνει το ΠΑΣΟΚ αν δεν εξασφαλιστεί η υστεροφημία του Παπανδρέου ή αν έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ χωρίς το βαρύ όνομα "Παπανδρέου".
Για τη χώρα δεν νοιάζεται κανείς! Και γιατί να σωθεί μια χώρα για την οποία δεν ενδιαφέρονται οι κάτοικοί της, αλλά βάζουν πάνω από τη χώρα το μέλλον ενός κόμματος;
Για τη χώρα δεν νοιάζεται κανείς! Και γιατί να σωθεί μια χώρα για την οποία δεν ενδιαφέρονται οι κάτοικοί της, αλλά βάζουν πάνω από τη χώρα το μέλλον ενός κόμματος;
Ο Παπανδρέου και το κυβερνόν κόμμα, έχει σταματήσει να κυβερνά, ξέχασε ότι οι πολίτες υποφέρουν, οι επιχειρήσεις κλείνουν, οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται, ο λαός δυσκολεύεται να αγοράσει πετρέλαιο και φάρμακα και ασχολείται μόνο με το δικό του πολιτικό μέλλον.
Η μοναδική του έγνοια είναι πώς θα αποφύγει την αντικατάστασή του από τον Σαμαρά. Το μοναδικό πράγμα που απασχολεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι να κάνουν αντιπολίτευση στη ΝΔ κι όχι να κυβερνούν.
Για να μην βγεί η ΝΔ που είναι ο βασικός αντίπαλος στη νομή της "κουτάλας" και χάσουν αυτοί την καρέκλα τους, οδηγούν τη χώρα σε άτσαλη χρεοκοπία, σε έξοδο από το ευρώ και την Ευρώπη, σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Κι ο Γιώργος καλά κάνει. Έχει δικαιολογία. Φοβάται να πεί στη μαμά του "μαμά απέτυχα, δεν είμαι τόσο ικανός όσο νομίζεις" και συνεχίζει να αυθυποβάλλεται ότι μας σώζει.
Οι υπόλοιποι (και ο Σαμαράς μέσα!) γιατί τον ακολουθούν σε αυτόν τον καταστροφικό δρόμο, με την πολυλογία και δεν επικεντρώνονται στην πραγματική πολιτική κι όχι στα χιλιάδες κόλπα που μετέρχεται για να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία και να μην εκτεθεί στα μάτια της μητέρας του ως αποτυχημένος;
Γιατί προσπαθούν να ερνηνεύσουν κάθε του κίνηση, με πολύπλοκες αναλύσεις, την ώρα που τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά; Γιατί ασχολούνται τόσο με τα κολπάκια του; Πρωθυπουργός είναι, πλειοψηφία έχει, ας κυβερνήσει. Το πώς θα αντικρύσει την καταπιεστική μητέρα του μετά την αποτυχία, είναι οικογενειακό τους θέμα.
Γιατί ένα κόμμα και μια χώρα πρέπει να καταστραφούν, επειδή ένας πολιτικός φοβάται να ακούσει την αποδοκιμασία της μητέρας του;
Κλείνοντας, παραθέτω την απλή σκέψη του Βασίλη Περαντζάκη, που λέει τα πάντα σε λίγες γραμμές:
Τι μανία είναι αυτή με τον Σαμαρά;
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Παπανδρέου θέλει ντε και καλά να συμφωνήσει ο Σαμαράς μαζί του. Δηλαδή χωρίς τον Σαμαρά, ο Παπανδρέου δεν έχει... δίκιο; Αν έχει αρχ@@ επιτέλους ας κυβερνήσει. Βαρέθηκα να ακούω τους ΠΑΣΟΚους να παρακαλάνε τον Σαμαρά για συγκυβέρνηση.
2 πράγματα θέλει ο Σαμαράς. Μεταβατική κυβέρνηση για ψήφιση δανειακής σύμβασης και εκλογές. Και τα δύο ξεκαθαρίζουν ΑΠΟΛΥΤΑ το τοπίο. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ή έχει κάλο στον εγκέφαλο είναι το κάνει επίτηδες.
Από κει και πέρα, ο Παπανδρέου έχει την στήριξη της κοινοβουλευτικής του ομάδας, έχει την "δεδηλωμένη" τουλάχιστον νομικά και τελείωσε. Μη μας τα πρήζει και από πάνω...
