παράλληλα με τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας, όπως καταλήγει στην επιστολή του προς τον κ. Παπαδήμο: «Απευθύνω γι΄ ακόμη μία φορά έκκληση προς την κυβέρνησή σας η οποία απολαμβάνει ευρείας στήριξης, να εκμεταλλευτεί αυτή τη μοναδική ευκαιρία και να στηρίξει την απόφαση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου, καθώς και να αυξήσει τα οφέλη από τη διαδικασία διεύρυνσης στην περιοχή μας».
Κατ’ ακολουθία τίθεται επομένως ως μείζον το ερώτημα: μετά την απόφαση της Χάγης για εκ την μέρους της Ελλάδος παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας λόγω της αντίρρησης που πρόβαλε η ελληνική Κυβέρνηση, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008, για την μη ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία του Νάτο, μπορεί να συνεχίζεται αυτή την πολιτική; Μήπως θα έπρεπε πριν προχωρήσει στις όποιες αντιρρήσεις η ελληνική κυβέρνηση να είχε καταγγείλει την παραπάνω συμφωνία, αφού ούτως ή άλλως εξέλειπαν οι λόγοι σύστασής της και δεν προσφέρει τίποτα, τουλάχιστο από το 2000 και μετά; Και στη συνέχεια να προβάλλονται οι αντιρρήσεις εισόδου των Σκοπίων σε διεθνείς οργανισμούς ως μη συμμορφούμενη η γειτονική χώρα και σφετεριζόμενη ονομασία ελληνικού εδάφους με τη ονομασία Macedonia ως όνομα δήθεν των Σκοπίων; , γιατί πολύ φοβάμαι πως ενώ με την απόφαση της Χάγης ουσιαστικά δεν κέρδισαν τίποτα τα Σκόπια, εντούτοις όμως μπορούν μετά από δικαστική απόφαση δικαίως να προβάλλουν βούληση ένταξης σε διεθνείς οργανισμούς με το όνομα FYROM, χωρίς να έχει λυθεί ωστόσο η βασική διαφωνία χρήση παρανόμως και αυθαιρέτως του ονόματος Macendonia, που ίσως είναι η δεύτερη φάση συστηματικής επιδίωξης και ίσως κατακύρωσης υπέρ των.
Στο σημείο αυτό οφείλει κανείς να παρατηρήσει και να προβάλλει το ερώτημα:γιατί εφόσον είχαν τη δυνατότητα οι κυβερνήσεις τόσο του κ. Σημίτη του κ. Καραμανλή ο οποίος προέβη και στις αντιρρήσεις ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ (Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008), όσο και η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν προέβησαν στον έλεγχο της ενδιάμεσης συμφωνίας Ελλάδος – Σκοπίων και να προβούν στην καταγγελία της; χρονικά αρκετά πιο πριν και να αφαιρεθεί έτσι η δυνατότητα από τον Gruefski να καταφύγει στη Χάγη αιτιώμενος παραβίαση των σχετικών διατάξεων της σύμβασης αυτής (παρ. 1 του άρθρου 11) ;
Αποτελεί ερώτημα μέγα για τον Έλληνα πολιτικό και τον ιστορικό του μέλλοντος και μάλιστα όταν δημιουργήθηκε πεδίο στο Σκοπιανό Πρωθυπουργό να δημιουργήσει το ανάλογο κλίμα για να αποκομίσει διπλωματικά οφέλη κατά το δυνατόν σε βάρος της χώρας μας. Τίθεται υπόψη βεβαίως ότι μπροστά μας υπάρχει η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της Συμμαχίας (την Τετάρτη και την Πέμπτη, 7-8 Δεκεμβρίου, στις Βρυξέλλες), και η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2012, στο Σικάγο με ότι τούτο μπορεί να σημαίνει!
