Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ανεργία "σπρώχνει" τους άνδρες στο διαζύγιο

Η ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι άνδρες εξαιτίας της παραδοσιακής αντίληψης, ότι εκείνοι πρέπει να είναι οι “κουβαλητές” στο σπίτι, είναι πολύ πιθανό, εάν βγουν στην ανεργία, να τους επηρεάσει τόσο, ώστε να πάρουν διαζύγιο, από τις εργαζόμενες συζύγους τους.

Σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, υπό τη Λιάνα Σάγιερ του πολιτειακού πανεπιστημίου του Οχάιο, ακόμα κι αν είναι ευτυχισμένοι στο γάμο τους, ορισμένοι άνδρες κινδυνεύουν με χωρισμό, μετά την απώλεια της εργασίας τους...


Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν η γυναίκα βγει στην ανεργία, δεν αυξάνει η πιθανότητα να πάρει διαζύγιο, καθώς ο σύντροφός της δεν εκδηλώνει αυξημένη τάση να εγκαταλείψει το γάμο, αλλά ούτε η ίδια.

Μια εργαζόμενη γυναίκα είναι πιο πιθανό να ζητήσει διαζύγιο, σε σχέση με μια μη εργαζόμενη, αν ο άνδρας της μείνει χωρίς δουλειά, μόνο όμως αν δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη από το γάμο της.

Για ένα άνδρα που μένει χωρίς δουλειά, όχι μόνο αυξάνει η πιθανότητα η γυναίκα του να πάρει την πρωτοβουλία να χωρίσουν και να καταλήξουν σε διαζύγιο, αλλά επίσης είναι πιθανό να προτιμήσει αυτός πρώτος να εγκαταλείψει το γάμο, ακόμα κι αν είναι ικανοποιημένος από αυτόν.

Γενικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «ασύμμετρη» επίπτωση της ανεργίας στα δύο φύλα. Άσχετα με το αν η σύζυγος χάνει τη δουλειά της, ούτε ο άνδρας, ούτε η γυναίκα του, δεν αισθάνονται αυξημένο κίνητρο να προχωρήσουν σε διάλυση του γάμου.

Αντίθετα, αν ο άνδρας μείνει χωρίς απασχόληση, τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του, μπορεί να επιλέξουν να χωρίσουν, καθώς, ο καθένας από την πλευρά του, θεωρεί πλέον ότι “ο γάμος δεν είναι πια αυτό που θα έπρεπε να είναι”, κυρίως επειδή ο άνδρας σταμάτησε να εκπληρώνει τον παραδοσιακό ρόλο του.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, “αυτές οι συνέπειες πιθανώς πηγάζουν από την μεγαλύτερη αλλαγή που έχει συμβεί στους ρόλους των γυναικών σε σχέση με των ανδρών. Η απασχόληση των γυναικών έχει αυξηθεί και είναι πια αποδεκτή, αλλά η μη απασχόληση (ανεργία) των ανδρών είναι ακόμα μη αποδεκτή σε πολλούς (και πολλές)”.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό κοινωνιολογίας “American Journal of Sociology”.