Δραματικές διαστάσεις λαμβάνει το πρόβλημα ρευστότητας των εισηγμένων επιχειρήσεων, οι αντοχές των οποίων θα δοκιμαστούν περαιτέρω το τρέχον έτος, καθώς δάνεια ύψους 14 δισ. ευρώ στο σύνολο των 29 δισ. ευρώ που είναι ο δανεισμός, θα πρέπει να αποπληρωθούν εντός του 2011. Πρόκειται για το 40% του συνόλου των δανείων, για το οποίο η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και η...
αδυναμία εξυπηρέτησής τους προεξοφλείται ότι απαιτεί επαναδιαπραγμάτευση με τις τράπεζες, που έχουν καταστεί ήδη οι μεγαλύτεροι μέτοχοι των εισηγμένων εταιρειών. Αυτό επισημαίνει ανάλυση της Grant Thornton που βασίστηκε στις οικονομικές καταστάσεις 210 εισηγμένων εταιρειών -πλην τραπεζών-κατά την τελευταία τριετία, υπογραμμίζοντας ότι η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους θεωρείται αναγκαία, τόσο σε σχέση με τις ημερομηνίες αποπληρωμής όσο και τα επιτόκια δανεισμού.
Ο τραπεζικός δανεισμός αποτελεί πλέον πάνω από το 50% του συνόλου των υποχρεώσεων των εισηγμένων εταιρειών κατά τα έτη 2008-2010, ενώ το καθαρό χρέος έχει αυξηθεί κατά 2 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2008. Η αύξηση, όπως σημειώνεται στην ανάλυση, δεν είναι αποτέλεσμα λήψης πρόσθετων δανείων, αλλά οφείλεται κυρίως στον περιορισμό των διαθέσιμων μετρητών των εταιρειών, το ύψος των οποίων μειώθηκε κατά 1,7 δισ. ευρώ, ενώ το χρέος αυξήθηκε κατά 300 εκατ. ευρώ. Βουτιά κερδών 200% Η επιδείνωση των συνθηκών ρευστότητας αποτυπώνεται στη μείωση κατά 72% του κεφαλαίου κίνησης, το οποίο είναι αρνητικό για το ένα τρίτο των εισηγμένων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την Grant Thornton η ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος είναι επιτακτική, καθώς τα αποθεματικά των επιχειρήσεων έχουν μειωθεί δραματικά, ενώ τα άμεσα ρευστοποιήσιμα στοιχεία των υποχρεώσεων είναι σχεδόν ισόποσα με τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους.
Οι υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές έχουν αυξηθεί κατά 14% σε σχέση με το 2008 και παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών η οικονομική δραστηριότητα των εισηγμένων έχει μειωθεί, οι υποχρεώσεις παρουσιάζουν αύξηση, καθώς οι εταιρείες παρατείνουν τη διάρκεια αποπληρωμής των προμηθευτών τους, προκειμένου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην έλλειψη ρευστότητας. Η μείωση της κερδοφορίας, που άγγιξε το 29% σε όρους λειτουργικής αποτελεσματικότητας, επιβαρύνθηκε περαιτέρω από τη φορολογία, που ανήλθε σε απόλυτους αριθμούς στο 1,8 δισ. ευρώ το 2010.
Η φορολογική επιβάρυνση όπως εξηγείται στην ανάλυση της Grant Thornton είναι ίση με αυτή του 2009, έτος κατά το οποίο τα συνολικά κέρδη είχαν ανέλθει στα 2,4 δισ. ευρώ, σε αντίθεση με το 2010, που υπήρξε ζημιογόνο με τις συνολικές ζημίες να υπερβαίνουν τα 2,3 δισ. ευρώ. Οι εμπορικές απαιτήσεις αυξήθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα από το 2008, αντανακλώντας τις δυσκολίες είσπραξης που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες εταιρείες. Τα κέρδη μετά από φόρους μειώθηκαν κατά 200% το 2010 σε σχέση με το 2009 και το 62% των ει- σηγμένων ήταν ζημιογόνες με συνολικές απώλειες 4,9 δισ. ευρώ.
Οι επενδύσεις σε ακίνητα Η μείωση του ενεργητικού των εισηγμένων εταιρειών αποδίδεται στις προσαρμογές που πραγματοποίησαν στην εύλογη αξία της υπεραξίας που είχαν κατά τα προηγούμενα χρόνια, καθώς οι εταιρείες που είχαν επενδύσεις σε ακίνητα παρουσίαζαν κέρδη που οφείλονταν στις επανεκτιμήσεις των ακινήτων. Πρόκειται για κέρδη που αντιστράφησαν σε ζημίες τόσο το 2009 όσο και το 2010 με αυξητική μάλιστα τάση, καθώς οι ζημίες που κατέγραψαν στο χαρτοφυλάκιο των επενδύσεων σε ακίνητα διαμορφώθηκε στο 3% περίπου το 2009 και έφτασε το 10% το 2010, αποτέλεσμα της βαθύτερης επίπτωσης της ύφεσης στην αγορά ακινήτων.
Η αμυντική αντίδραση των εταιρειών στην οικονομική κρίση, έγινε εμφανής στη σημαντική μείωση των εκροών για επενδυτικές δραστηριότητες, ενώ οι εξαγορές που πραγματοποιήθηκαν ήταν λιγότερες, αλλά και λιγότερο γενναιόδωρες. Αυτή η εξέλιξη είναι εμφανής από το γεγονός ότι μόνο 83 εκατ. ευρώ υπεραξίας αναγνωρίστηκαν κατά το 2010, έναντι 2 δισ. ευρώ που είχαν αναγνωριστεί κατά τη διάρκεια του 2007.
