Κρατούντα υπέρμαχε του «ναι» στο μεσοπρόθεσμο σ΄ευχαριστώ που μου πήρες
την ελπίδα, σ΄ευχαριστώ που μου πήρες και το φόβο.
Σ΄ευχαριστώ που καταπάτησες τα όρια της προσωπικής μου πατρίδας, γιατί ταυτόχρονα
έσπασες τις αλυσίδες που κρατούσαν στο μπουντρούμι ...
της Κοινωνικής Ηθικής την
Ελευθερία μου, ανόητε Κρατούντα.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να σε ευχαριστήσω που κάνεις κάθε δυνατή προσπάθεια να μου τα
στερήσεις όλα γιατί με το «ναι» σου με βοήθησες να κατανοήσω μετά από πολλά
χρόνια τα λόγια του Έλληνα Καζαντζάκη.
Έχοντας την Ελπίδα πως ότι έχεις θα ανδρωθεί και αν δεν έχεις θα το αποκτήσεις, γεννιέται
ασυνείδητα ο φόβος της απώλειάς τους. Παράλληλα μ΄αυτόν και ο φόβος να αντιδράσεις σε
όποιον τα απειλεί. Η ελπίδα σε κάνει να οπισθοχωρείς όταν δέχεσαι επιθέσεις παντός τύπου.
Και ήρθες, εσύ Κρατούντα, και τα πήρες όλα με τη μία θεωρώντας ότι ο φόβος θα είναι ο
ίδιος με αυτόν που με διακατείχε τόσα χρόνια. Ότι θα κλειστώ και πάλι στο καβούκι μου λέγοντας:
«Αύριο ξημερώνει άλλη μέρα». Ξημέρωσε όμως η άλλη μέρα. Κι είμαι εδώ με τις τσέπες της ψυχής
μου τρύπιες και την οργή του Άδικου να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της ανέλπιδης
μάχης. Τώρα πια, μικρόνοε Κρατούντα, δεν έχω τίποτε άλλο να χάσω. Ότι με έκανε να νιώθω
περήφανος το έχεις κάνε ψίχουλο για να ταϊσεις τις κότες της πολιτικής σου αυλής και τους
ξεφτιλισμένους, πουλημένους τεμπέληδες της στρατιάς σου. Δεν υπάρχουν μέσα μου πλέον
αμυντικά κύτταρα να σταθούν στρατιώτες στις επόμενες επιθέσεις σου. Δεν υπάρχει ούτε μια πέτρα
όρθια στο Κάστρο της ηθικής του συνόλου που είχα φτιάξει να προστατεύσω αναμνήσεις και «πρέπει».
Και όλα αυτά, ηλίθιε Κρατούντα, τα κατάφερες μόνος σου.
Δεν θα πέσουν απειλές σ΄αυτόν τον πόλεμο που μου κήρυξες άνευ λόγου. Ούτε καν υποχθόνιες
ματιές χολυγουντιανού γουέστερν.
Δεν θα υπάρξει ούτε μια διαπραγμάτευση μεταξύ μας.
Και ναι, αν ο Έλληνας Καζαντζάκης εννοούσε ότι μόνο νεκρός είσαι Ελεύθερος, τότε κατανοώ απόλυτα
τι σημαίνει ζωντανός χωρίς Ελπίδα.
Κατανοώ την έννοια του ανέλπιδου χωρίς Πατρίδα.
Ανθέλληνα Κρατούντα, μέσα στην υπεροψία της «ψηφολογικής δημοκρατίας» σου δεν υπολόγισες
ότι σκοτώνοντας το Φόβο για τη διατήρηση της δήθεν Ελπίδας γέννησες και πάλι ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.Σ΄ευχαριστώ.
την ελπίδα, σ΄ευχαριστώ που μου πήρες και το φόβο.
Σ΄ευχαριστώ που καταπάτησες τα όρια της προσωπικής μου πατρίδας, γιατί ταυτόχρονα
έσπασες τις αλυσίδες που κρατούσαν στο μπουντρούμι ...
της Κοινωνικής Ηθικής την
Ελευθερία μου, ανόητε Κρατούντα.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να σε ευχαριστήσω που κάνεις κάθε δυνατή προσπάθεια να μου τα
στερήσεις όλα γιατί με το «ναι» σου με βοήθησες να κατανοήσω μετά από πολλά
χρόνια τα λόγια του Έλληνα Καζαντζάκη.
Έχοντας την Ελπίδα πως ότι έχεις θα ανδρωθεί και αν δεν έχεις θα το αποκτήσεις, γεννιέται
ασυνείδητα ο φόβος της απώλειάς τους. Παράλληλα μ΄αυτόν και ο φόβος να αντιδράσεις σε
όποιον τα απειλεί. Η ελπίδα σε κάνει να οπισθοχωρείς όταν δέχεσαι επιθέσεις παντός τύπου.
Και ήρθες, εσύ Κρατούντα, και τα πήρες όλα με τη μία θεωρώντας ότι ο φόβος θα είναι ο
ίδιος με αυτόν που με διακατείχε τόσα χρόνια. Ότι θα κλειστώ και πάλι στο καβούκι μου λέγοντας:
«Αύριο ξημερώνει άλλη μέρα». Ξημέρωσε όμως η άλλη μέρα. Κι είμαι εδώ με τις τσέπες της ψυχής
μου τρύπιες και την οργή του Άδικου να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της ανέλπιδης
μάχης. Τώρα πια, μικρόνοε Κρατούντα, δεν έχω τίποτε άλλο να χάσω. Ότι με έκανε να νιώθω
περήφανος το έχεις κάνε ψίχουλο για να ταϊσεις τις κότες της πολιτικής σου αυλής και τους
ξεφτιλισμένους, πουλημένους τεμπέληδες της στρατιάς σου. Δεν υπάρχουν μέσα μου πλέον
αμυντικά κύτταρα να σταθούν στρατιώτες στις επόμενες επιθέσεις σου. Δεν υπάρχει ούτε μια πέτρα
όρθια στο Κάστρο της ηθικής του συνόλου που είχα φτιάξει να προστατεύσω αναμνήσεις και «πρέπει».
Και όλα αυτά, ηλίθιε Κρατούντα, τα κατάφερες μόνος σου.
Δεν θα πέσουν απειλές σ΄αυτόν τον πόλεμο που μου κήρυξες άνευ λόγου. Ούτε καν υποχθόνιες
ματιές χολυγουντιανού γουέστερν.
Δεν θα υπάρξει ούτε μια διαπραγμάτευση μεταξύ μας.
Και ναι, αν ο Έλληνας Καζαντζάκης εννοούσε ότι μόνο νεκρός είσαι Ελεύθερος, τότε κατανοώ απόλυτα
τι σημαίνει ζωντανός χωρίς Ελπίδα.
Κατανοώ την έννοια του ανέλπιδου χωρίς Πατρίδα.
Ανθέλληνα Κρατούντα, μέσα στην υπεροψία της «ψηφολογικής δημοκρατίας» σου δεν υπολόγισες
ότι σκοτώνοντας το Φόβο για τη διατήρηση της δήθεν Ελπίδας γέννησες και πάλι ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.Σ΄ευχαριστώ.