Από την πρώτη στιγμή που πέσαμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι δε θα μας χαριζόταν τίποτα. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μας δανείσουν για τα… όμορφα μάτια μας ή για λόγους “συνεταιρικούς”. Θα μας δάνειζαν με σκοπό να μας τα πάρουν… διπλά με τους τόκους και με τους πλάγιους τρόπους που μάθαμε στην πορεία…
Οι αποκρατικοποιήσεις είναι πλέον το μεγαλύτερο “αγκάθι” στις σχέσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου με τους ελεγκτές της τρόικας, καθώς κάθε καθυστέρηση αποτελεί “χασούρα” για τους εταίρους μας. Τώρα μάλιστα που οι χρηματιστηριακές αξίες των εισηγμένων στο ΧΑ ΔΕΚΟ έχουν φτάσει στα Τάρταρα, είναι η “χρυσή” ευκαιρία γι’αυτούς. Κάθε καθυστέρηση, στο συγκεκριμένο ζήτημα, κοστίζει ακριβά στους δανειστές μας. Και δυστυχώς έχουμε καταφέρει να έχουν εκείνοι το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις…
