Μονόδρομος οι εκλογές μετά τις πληγές του Μεσοπρόθεσμου..

Το επόμενο μετέωρο βήμα της κυβέρνησης, η οποία εξήλ­θε από την ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο με πολλαπλά τραύματα και κατάγματα, αναζητούν τα ηγετικά στελέχη της.
Η βαθιά αμυχή που προκάλεσε το ηχηρό «όχι» του Παναγιώτη Κουρουμπλή, παρά την υπερπροσπάθεια σύσσωμου του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί «μπετόν αρμέ», δεν μπορεί να περά­σει απαρατήρητη, αφού όλα τα στελέ­χη που εκφράζουν το «κοινωνικό ΠΑ­ΣΟΚ» ένα - ένα αυτομολούν από το κυ­βερνών κόμμα.
Το τσαλακωμένο ηγετικό προφίλ του Γ. Παπανδρέου με την πρόθυ­μη παραίτησή του προκειμένου να υπάρξει συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., η παραδοχή από τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο της αποτυχίας εφαρμογής του πρώτου μνημονίου, αλλά και η αναγνώριση του ότι τα μέτρα είναι επώδυνα και εκφεύγουν της ιδεολογίας και των αξιών του ΠΑΣΟΚ, πιστοποιούν το πολιτικό αδιέξοδο της κυβερνητικής παράταξης...


Η πολιτική απομόνωση της κυβέρ­νησης, η κοινωνική κατακραυγή και η αφόρητη πίεση στο πολιτικό και στε­λεχιακό προσωπικό της δεν μπορούν να διατηρήσουν το παρόν κυβερνητικό σχήμα επί μακρόν στη ζωή.

Μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που επι­σημαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κα­ταφύγει με δική του πρωτοβουλία στις κάλπες.

Και αυτό επειδή προβλέπουν ένα ζοφερό σκηνικό τον Σεπτέμβρη, αν υπολογίσει κανείς ότι οι υψηλές θερ­μοκρασίες του ελληνικού θέρους θα ατονήσουν τη μαζική κοινωνική δια­μαρτυρία.

Σ' όλες τις τελευταίες συσκέψεις μπαίνει το δίλημμα για την επικύρω­ση τον Σεπτέμβριο της νέας δανειακής σύμβασης που θα μας χρηματοδοτεί ως το 2015.

Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγε­λος Βενιζέλος διατυπώνει ξανά την πρότασή του το «Μνημόνιο 2» να ψη­φιστεί από 180 βουλευτές της παρού­σας Βουλής.

Στον αντίποδα ο Χάρης Καστανίδης πρότεινε ανοιχτά να στηθούν κάλπες, προκειμένου την «επικύρωση» να δώ­σει ο λαός.

Στην εκτίμηση αυτή όμως συγκλί­νουν πολλά κυβερνητικά και κομμα­τικά στελέχη και πολιτικοί αναλυτές, αφού συνυπολογίζουν ότι:

♦ Η πολιτική ισχύς του Γιώργου Πα­πανδρέου βρίσκεται στο ναδίρ της, μετά και την αυτόβουλη πρόταση για παραίτησή του, ώστε να δημιουργηθεί κυβέρνηση συνεργασίας.

♦ Το ΠΑΣΟΚ έχει ξεμείνει από πολιτι­κές και κοινωνικές συμμαχίες και το στελεχιακό του δυναμικό παρακολου­θεί αμήχανο τις εξελίξεις.

♦ Η κοινωνία δεν προτίθεται να ακο­λουθήσει τις επιλογές του Μεσοπρό­θεσμου, θεωρώντας ότι δεν της δίνει καμία προοπτική εξόδου από την κρί­ση.

♦ Η ΝΑ εξακολουθεί να «ψαρεύει σε θολά νερά», σηκώνοντας παντιέρα επαναδιαπραγμάτευσης, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο οριακές αλλαγές μπορεί να επιφέρει.

♦ Η Αριστερά «αλωνίζει» στην πολιτι­κή του δεξαμενή και το κόμμα ΠΑΣΟΚ

έχει αποσυσπειρωθεί όσο ποτέ και μια έκτακτη διλημματική εκλογική διαδι­κασία μπορεί να προβληματίσει πολ­λούς ψηφοφόρους. ♦ Οι αγανακτισμένοι θα συνεχίσουν την παρουσία τους, ενισχυμένοι και από την κοινωνική αποδοχή και από τη μιντιακή «υιοθέτηση» του κινήματος, συμβάλλοντας περαιτέρω στην απαξί­ωση του σημερινού πολιτικού συστή­ματος.