Το τηλεφώνημα Γιώργου Παπανδρέου - Αντώνη Σαμαρά την Τετάρτη το μεσημέρι έμοιαζε να ανοίγει οριστικά τον δρόμο για το τέλος της μεταπολίτευσης. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που ο πρωθυπουργός απέρριψε την πρόταση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Ο πρόεδρος της ΝΔ σε άλλη περίπτωση θα έκλεινε την πόρτα σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, όμως, μπροστά στο εκβιαστικό δίλημμα “χρεοκοπία ή όχι της χώρας” έβαλε όλες τις παραμέτρους στη ζυγαριά και αποφάσισε ότι πρέπει να αναλάβει το κόστος που του αναλογεί. Τι μέτρησε και δέχθηκε στη δραματική τηλεφωνική επικοινωνία να βάλει πλάτη στην έξοδο της χώρας από την κρίση; Σύμφωνα με συνεργάτες του κ. Σαμαρά, ο πρόεδρος της ΝΔ εκτίμησε ότι έπρεπε να βάλει το συμφέρον του τόπου πάνω από το προσωπικό του συμφέρον. Φυσικά πίσω από αυτήν την ανάγνωση υπάρχει και άλλη: ότι με την “πλατεία” ενεργή στο Σύνταγμα καμία μονοκομματική κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ακόμα και αλλαγμένο.
Τι ξέρει ο κ. Σαμαράς; Ότι “την επομένη ημέρα, ακόμα και αν η ΝΔ είναι κυβέρνηση, η ‘πλατεία’ θα στραφεί εναντίον του, ενώ το σημερινό ΠΑΣΟΚ θα ξηλώνει και τα πεζοδρόμια, όταν θα πάει η ΝΔ να εκτελέσει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων”, έλεγαν οι συνεργάτες του.
Το σκεπτικό του κ. Σαμαρά στο τηλεφώνημα ήταν συγκεκριμένο. Μία κυβέρνηση συνεργασίας, που θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, να αποκαταστήσει τη διερρηγμένη σχέση της κοινωνίας με τους πολιτικούς και να αποκαταστήσει το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στο λαό και το πολιτικό σύστημα. Αυτόν ακριβώς τον καταλυτικό ρόλο φιλοδοξούσε να διαδραματίσει ο Αντώνης Σαμαράς, τον ρόλο του πολιτικού αρχηγού που δίνει τη λύση.
“Προσφέραμε στον Παπανδρέου τη μέγιστη δυνατή συναίνεση. Συναίνεση που θα έχει στο επίκεντρό της την ίδια την κοινωνία και την απέρριψε”, επισημαίνει η Συγγρού στέλνοντας μήνυμα εντός και εκτός της χώρας.
Φυσικά, μόλις το τηλέφωνο έκλεισε, στη ΝΔ ήξεραν ότι η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί να ήταν... εν κενώ. Ήξεραν ότι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ θα τραβούσαν αμέσως το χαλί κάτω από τα πόδια του κ. Παπανδρέου, όπερ και εγένετο. Το βράδυ ο Ανδρέας Λοβέρδος έριξε την πρώτη πέτρα προς το Μέγαρο Μαξίμου. “Δεν είχα ιδέα. Όταν κυκλοφόρησαν αυτά τα σενάρια, αισθάνθηκα για πρώτη φορά στα τόσα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας ότι βρισκόμουν σε πολιτικό κενό. Στις επαφές που είχα με τους συναδέλφους μου διαπίστωσα ότι κανείς δεν είχε ιδέα επίσης!”
