Με δημόσιο έλλειμμα που ξεπερνά το 10%. Με ένα εξωπραγματικά ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο. Με ένα δημόσιο χρέος που είναι ήδη κοντά στο 150% του ΑΕΠ. Με ένα συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο ΕΥΡΩ. Με ένα κρατικοδίαιτο αντιπαραγωγικό καθεστώς. Και με μια διαπλεκόμενη....πολιτικοικονομική ολιγαρχία, παρασιτικής νοοτροπίας, που δεν αφήνει να φτάσει στο λαό οποιοδήποτε κονδύλι, είτε αυτό προέρχεται από δάνεια, είτε από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, είτε από την φορολογία των πολιτών, η Ελλάδα δεν έχει καμία απολύτως τύχη, όσα χρήματα και αν ρίξουν οι ευρωπαίοι στα ελληνικά δημόσια ταμεία και κακώς θα τα ρίξουν.
Το βαρέλι είναι χωρίς πάτο. Στην πραγματικότητα είμαστε μια τεράστια οικονομική μαύρη τρύπα.
Με αυτά τα δεδομένα, είμαστε μια μηχανή παραγωγής χρέους, ακόμα και αν αύριο το πρωϊ κάποιος, σαν από μηχανής Θεός μας εξοφλούσε ολόκληρο το χρέος.
Αν δεν καθίσουμε όλοι, να βάλουμε ήρεμα το μυαλό μας να δουλέψει, μακριά από κομματικές παρωπίδες, διχαστικές παγίδες, ιδεολογικά συμπλέγματα και συντεχνιακά συμφέροντα, ώστε να αντιληφθούμε τι φταίει και πως αυτό θα αλλάξει, τότε πραγματικά τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
